Ik ben kwaad, nog altijd, ook al is wat er gebeurde nu al een half jaar geleden. Wat is er dan gebeurd?
Al 3 jaar zaten mijn zoontjes op VBS De Wijngaard in Veerle en al 3 jaar waren er problemen met pesten op school. Maar vorig schooljaar kwam er iets nieuws bij. Het pesten werd erger en er kwamen racistische uitspraken bij in de klas van mijn oudste zoon (nu 11j). Dus ook dat maar weer aangekaart bij de directie en de belofte gekregen dat het aangepakt ging worden.
Dat gebeurde dus niet op een effectieve wijze en het werd erger, veel erger. Begin 2014 had de school een judo initiatie gepland waar de kinderen met de bus naartoe zouden gaan. Mijn zoon werd in de bus buiten bereik van de leerkracht naast het kind dat het ergste pestgedrag vertoonde gezet en moest ook de judo samen met hem doen. De jongen in kwestie gebruikte die kans om mijn zoon te slaan en later in de bus samen met een groep andere kinderen uit te maken voor 'Vuile Turk'. Op dit punt moet ik natuurlijk even vermelden dat mijn kinderen 1 ouder van Turkse afkomst hebben (2de generatie). Dat punt blijkt wel vaker de aanleiding te zijn om voorgenoemde uitdrukking in de mond te nemen en dit is ook niet de eerste school waar dat gebeurd en waar niet adequaat daartegen gereageerd wordt.
Maar even terug naar wat er gebeurd is. De leerkracht greep dus niet in waarop mijn zoon boos werd en de kinderen die hem fysiek en verbaal hadden aangevallen trakteerde op de uitspraak 'jullie zijn lompe racisten'. Dat was voor de school onacceptabel en mijn zoon werd als enige gestraft door hem op te sluiten in een klaslokaal, eerst alleen, daarna in aanwezigheid van kinderen van een andere klas die hun best hebben gedaan hem te troosten. De waarnemende directrice had hem erop gewezen dat 'woorden erger kwetsen dan zwaarden', wat blijkbaar enkel geld als je iemand racist noemt (feitelijk correct) en niet voor de uitspraak 'vuile Turk'.
Aan de schoolpoort krijgt mama een zoon compleet overstuur bij zich en spreekt de leerkracht erover aan, daarop wordt ze verbaal aangevallen. 's Avonds overleggen we even over wat er gebeurd is, we lichten onmiddellijk het CLB in en contacteren het Centrum voor gelijke kansen en racismebestrijding. Er wordt een vergadering belegd met ons, het CLB, de school en het schoolbestuur.
Die vergadering is een van de meest absurde gesprekken geweest die ik ooit heb gevoerd en dat wil wel iets zeggen. Ja, de juf had hem naar die jongen gezet, ja ze hebben mijn zoon gestraft om zijn uitspraak want dat mag niet en neen de andere jongens hebben geen straf gekregen! En dan volgt het, de school en schoolbestuur stellen dat als wij het niet eens zijn met wat de school doet, we maar moeten ophoepelen! Wat!? Dus slaan en vuile Turk noemen worden niet alleen niet bestraft terwijl terugpraten niet mag, maar dit is dan nog schoolbeleid ook?
Kort na dit gesprek hebben we onze kinderen weggehaald van die school en zijn we gestart met thuisonderwijs. Ik wil even beklemtonen dat het probleem niet de kinderen zijn of de specifieke jongen die mijn zoon lastigviel, het zijn de volwassenen die een klimaat onderhouden waarin hun gedrag niet aangekaart en bijgestuurd wordt, zij hebben mijn zoon en de kinderen aan de andere kant van dit conflict in de steek gelaten.
We hebben na deze feiten verschillende instanties gecontacteerd, van de onderwijsinspectie die zich onbevoegd verklaart voor dergelijke zaken tot het ministerie dat simpelweg niet antwoord tot ministers persoonlijk op twitter die het evenzeer negeren. Er bestaat maar 1 weg om dit aan te klagen en dat is persoonlijk een gerechtelijke procedure financieren, maar daar hebben we energie voor noch zin in.
Dit incident is niets nieuws al hadden we natuurlijk gehoopt dat het op deze school (in onze nieuwe woonplaats) beter zou gaan. Het is iets dat we al eerder hebben meegemaakt met opmerkingen als 'racisme is ook een mening en daar moet u respect voor hebben' van de ene schooldirecteur tot 'het is ook uw eigen schuld door hen vreemde voornamen te geven' van een leerkracht.
Ziet u, op zwarte zondag heeft een racistisch partij blootgelegd dat minstens een derde van de Vlamingen racist is, het is een vorm van waandenken om aan te nemen dat niemand daarvan een posititie in het onderwijs heeft kunnen krijgen. Dit is dus iets waar mijn kinderen keer op keer mee geconfronteerd zullen worden, dat weten we. Maar we gaan hen niet afhankelijk maken van de grillen van dit soort gestoorde personen, als ouders hebben we de taak om hun veiligheid en welzijn te bewaken en dat gaan we dan ook doen.
Eigenlijk voelt het best goed om dit eruit te gooien want ik ben kwaad. Mijn kinderen zijn evenveel waard als elk ander kind en hebben evenveel rechten. Toch blijft onze samenleving volhouden dat racisme niet bestaat, dat iedereen gelijk behandeld wordt. En dan kijk ik naar mijn drie blonde, blauw/groen-ogigige en tamelijk bleke jongens en ik geloof niets meer van die onzin.
Kwaadheid kan een heel goed iets zijn, woede is ten alle tijde te verkiezen boven een apathy, boven wanhoop. Door dit incident volgen onze kinderen nu thuisonderwijs en ze zijn daardoor beter af. Ze leggen terug sociale contacten en maken vrienden, iets waar ze dankzij de medeplichtigheid van school aan onverdraagzaamheid en uitsluiting steeds minder toe in staat waren en ons gezin is er hechter door geworden. Maar het gelul over warme samenlevingen en inclusie kan ik wel even iet meer hebben.